خسته ام اما صبور خسته از فصل عبور
خسته از دلواپسی از سروع بی کسی
خسته از چون و چرا از کلام شاعرا
خسته از دیوانگی این همه بیگانگی
خسته از مشق شبم سیلی از اشک و تبم
خسته از فصل عبور خسته ام اما صبور
دلم از درد دنیا تنگ تنگ است